Όταν η ψυχή είναι ήρεμη και οι σκέψεις είναι γαλήνιες, όταν στα έγκατα της ύπαρξης μας, βαθιά εκεί που η ψυχή παίρνει υπόσταση και η ζεστασιά της διαπερνά τα σωθικά μας…..εκεί γεννιέται το σ´αγαπώ…..
Χωρίς να το ελέγχουμε γεννιέται μια φλόγα. Και η φλόγα γίνεται φωτιά. Φωτιά που εξαπλώνεται παντού. Φωτιά που καίει τα πάντα χωρίς να τα καταστρέφει. Φωτιά που αντί να παίρνει την ζωή από μέσα μας της δίνει δύναμη και πάθος. Φωτιά που μας παίρνει την ανάσα αλλά όχι την αναπνοή. Φωτιά που αντί να το καίει , μας δίνει οξυγονο για να ζούμε. Φωτιά που αντί να τις σκοτώνει , ενεργοποιεί τις αισθήσεις μας. Φωτιά που ζωντανεύει τους χτύπους της καρδιάς και δίνει ρυθμό και παλμό στην ευθεία γραμμή του καρδιογράφηματος της ζωής μας. Και εκεί, σε αυτό ακριβώς το σημείο ξεκινάει η μαγεία…..
Πόσο θα διαρκέσει;; Όσο ταΐζεις την φωτιά θεριεύει. Όταν την παρατήσεις θα σβήσει. Οι όμορφες φλόγες που σου χαϊδεύουν το κορμί και που σε καίνε γλυκά θεριεύουν όσο τις επιθυμείς και τις αποζητάς. Τίποτα δεν υπάρχει για πάντα, αλλά και τίποτα δεν φεύγει από μόνο του. Εμείς το κρατάμε ζωντανό. Εμείς το φυλάμε μέσα μας σαν θησαυρό. Εμείς το ταΐζουμε και του δίνουμε δύναμη για να μας καίει.
Πόσες λέξεις να ξεκλέψει ο άνθρωπος για να πει Σ´αγαπώ….