Εφερε η στιγμή τα μάτια σου , στα μάτια μου,
ανοιξες τις πύλες σου και μπήκα,
και με αγκάλιασες και χάθηκα.
Χάνομαι κάθε λεπτό….
Κάθε στιγμή που δίπλα μου στέκεσαι
Κάθε στιγμή που μέσα μου βρίσκεσαι
Κάθε στιγμή που δική σου γίνομαι…
…
Ματιές που συναντήθηκαν
στα πέρατα του χρόνου.
Χαμένες στο πάντα, στο ποτέ.
Και βρέθηκαν και μίλησαν και άκουσαν.
Τους ήχους της γαλήνης, του έρωτα την μελωδία
του πάθους την χροιά .
Και βρέθηκαν και μίλησαν και άκουσαν.
Ιστορίες παλιές, επιθυμίες νέες, ανάγκες παντοτινές.
Και βρέθηκαν και μίλησαν και άκουσαν
και ένωσαν και ένιωσαν και ζουν…
…
Μια λέξη φτάνει τρικυμία να σηκώσει,
αντάρα να φέρει και το μυαλό να κυριεύσει…
Ενα άγγιγμα φτάνει,
φλόγες να τυλίξουν το κορμί.
Λαχτάρα, με το δικό σου να ενωθεί.
Λιμάνι απάγκιο η αγγαλιά,
καρδιάς κρησφύγετο που τίποτα δεν μπορεί,
σε τίποτα δεν επιτρέπει πόνο να φανερώσει,
πέπλο , μανδύα μαγικό υφαίνει
προστασία θεική…
…
Κλειστά τα μάτια, μα κοιτούν
εικόνες να γυροφέρνουν στου μυαλού τα μονοπάτια.
Σκέψεις, λέξεις ξεπηδούν, ζωντανεύουν το μυαλό.
Το κορμί διεγείρουν να αισθάνεται την έξαψη της σκέψης.
…
Ευάλωτη δύναμη η αγάπη…
…
Ματιές που συναντήθηκαν,
χαμένες ήτανε, στο πάντα στο ποτέ…
Και βρέθηκαν και μίλησαν και άκουσαν
και ένιωσαν και ένωσαν και ζουν…