Και να ψαχνω να βρω νόημα και να μην βρίσκω, σε τίποτα άλλο. Πως άλλαξε η ζωή? … Πως άλλαξε το νόημα που έχουν οι λέξεις, οι στιγμές? … Αλλάζει χρώμα ο ουρανός σαν φεύγω μακριά, δεν βλέπω τις αστραπές, δεν ακούω τους κεραυνούς. Την ψυχή μου βλέπω που σκοτεινιάζει, που γεύεται την θλίψη που […]
Κι ας είσαι μακριά σε βλέπω, σε αισθάνομαι, την ανάσα σου νιώθω πάνω μου καυτή. Την παρουσία σου ανιχνεύω και όλο μου το είναι σε ακολουθεί, Μελωδία της επιθυμίας, οδήγησε με… … Γείρε πάνω μου, άσε με να νιώσω του πόθου τα κύματα , αντάρα στο κορμί μου και χάνομαι … Πάθος που στροβιλίζεται και […]
Να ανοίξω την ψυχή μου και να χαθώ, να πετάξω εκεί που φαίνεται το φως, εκεί που ακούγεται η σιωπή, εκεί που τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα να αιχμαλωτίσουν την σκηνή. … Εικόνα των ματιών, θησαυρός του μυαλού. Θησαυρός που κρύβεται στην καρδιά και στην ψυχή, την στιγμή περιμένει, να φανερωθεί, να ηχήσουν τα τύμπανα που […]
Πύλες του παραδείσου τα τείχη που πέφτουν, άμυνες να μην χρειάζεται η ψυχή για να προστατευθεί, επιθυμίες και ανάγκες ο στρατός της καρδιάς που δεν γυρεύει να νικήσει τον πόλεμο που δεν υπάρχει… … Σταμάτα να τρέχεις άνθρωπε που έμαθες να ξεκινάς και να μην φτάνεις ποτέ! Σταμάτα να παίρνεις χωρίς να δίνεις την ψυχή […]
Και υπάρχουν και αυτές οι νύχτες που οι ουρανοί δεν έχουν φεγγάρι οι στιγμές που το φεγγάρι δειλιάζει να ξεπροβάλει από την αυλαία που τα σύννεφα του έφτιαξαν, πρωταγωνιστής της νύχτας ήταν, μα πως να ανταγωνιστεί την λάμψη των ματιών σου? Τρόμαξε και χάθηκε… Κομπάρσος έγινε και έχασε τα λόγια του… … Και σαν ο […]
Πως να θυσιάσω μια στιγμή? Πως να δώσω χρόνο σε κάτι που δεν είσαι εσύ? Πως να απαρνηθώ το βλέμμα σου, το άγγιγμα σου την γαλήνη της ψυχής μου σε ένα άκουσμα σου? Πως? … Οι στιγμές μας που μυρίζουν ευτυχία, ακούγονται μέσα από το τιτίβισμα. Ιπτάμενες ψυχές που κατοικούν στο δέντρο της ζωής . […]
Ασε με να χαθώ στα όνειρα των ονείρων σου. Θεατής των στιγμών που ζεις να γίνω. Πέπλο αόρατο πάνω μου και εγώ δεν υπάρχω, από μακριά σε βλέπω, οπτασία των ματιών μου. Ασε με να σε κοιτώ … … Και αν δεν μπορώ να σε ακουμπήσω, μου φτάνει να ακούω την φωνή σου, φωνή που […]
… Τι αποζητάς άνθρωπε των αισθήσεων? Τι ψιθυρίζεις στο σύμπαν απευθυνόμενος? Στους αγγέλους της ευτυχίας… … Πόσες φορές γυρίζεις το βλέμμα σου ψηλά, κοιτάζοντας τον απέραντο ουρανό και τους σχηματισμούς στα σύννεφα, προκαλώντας το κάρμα? … Σύννεφα που εικόνα δίνουν, την εικόνα που αποζητάς… Και κάθε που η εικόνα είναι αυτή που νόμιζες, αεράκι περνά […]
Και όπως χάνεται ο ήλιος πίσω από το βουνό, Εκεί που ζουν φυλές άλλες, Άνθρωποι διαφορετικοί, Που κινούνται αλλιώς με κινήσεις αέρινες και μαγικές, Εκεί που η σιωπή έχει άλλη φωνή, Και η φωνή έχει μελωδία, Εκεί κοιτώ Και χάνομαι…. … Χάνω την ψυχή μου που φεύγει, Αερικό γίνεται και φεύγει μακριά, Την βλέπω μα […]
Η τελευταία πίστα ενός παιχνιδιού χωρίς τέλος Η πιο δύσκολη, μέχρι τώρα…. Οι πίστες με εχθρούς, Ξένοι… σώματα χωρίς ψυχή που θα μπορούσε να σε ακουμπήσει Που προσπαθούσαν να νικήσουν και εσύ πάλευες… Πάλευες να μην ηττηθείς Καμία σκέψη για νίκη… … Πάντα έτσι θα είναι? Ετσι νόμιζες? Το σκέφτηκες ποτέ άραγε? … Μάλλον δεν […]